Παπινιανός, Αιμίλιος

(Aemilius Papinianus, 142 – 212 μ.Χ.). Ρωμαίος νομοδιδάσκαλος. Διετέλεσε πραίτορας στα χρόνια του Σεπτιμίου Σεβήρου, τον οποίο, ως αυτοκρατορικός σύμβουλος, ακολούθησε στην εκστρατεία του στη Βρετάνη. Οι μεταγενέστεροί του νομικοί, με εξαίρεση τον Παύλο, τον Ουλπιανό και τον Μαρκιανό, τον θεωρούσαν ως τον μεγαλύτερο Ρωμαίο νομοδιδάσκαλο. Τόσο μεγάλο ήταν το κύρος του Π., ώστε ο Θεοδόσιος B’, με τον Αναφορικό Νόμο ή Νόμο των Παραπομπών (426), θέσπισε ότι, σε περίπτωση διαφορετικών απόψεων των νομοδιδασκάλων για το ίδιο θέμα, να επικρατεί η άποψη του Π. Δολοφονήθηκε από τον αυτοκράτορα Καρακάλα. Από τα πολυάριθμα έργα του διασώθηκαν λίγα. Τα κυριότερα από αυτά τιτλοφορούνται Quaestiones, Responsa, Deflnitiones και De abulteriis.